افسوسم از اين بود که مي پرسيد...مي دانست...

اما باز هم مي خنديد و بي توجه به دل ترک ترکم دم از عشق مي زد...

مي شکست...مي رفت...مي آمد...

مي شکست و مي شکست...مي رفت و....

افسوس از دلي که تباه شد...